پایانامه های دانشجویان ایران

 دانلود پروژه گزارش کار اموزی در کارگاه تراش word دارای 37 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود پروژه گزارش کار اموزی در کارگاه تراش word   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود پروژه گزارش کار اموزی در کارگاه تراش word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن دانلود پروژه گزارش کار اموزی در کارگاه تراش word :

مقدمه ای در مورد ابزار دقیق تراشکاری
ابزار دقیق رشته جدیدی است که امروزه جای خود را در میان رشتهای دیگر در صنایع ایران باز می کند.
ابزار دقیق از سه قسمت اساسی زیر تشکیل شده است که عبارتد از :
1.اندازگیری 2.کنترل 3. محرکها(ادوات خروجی)

این سه مجموعه در کنار یکدیگر مکمل یک سیستمی به نام سیستمهای کنترل اتوماتیک می باشند که این سیستم کنترل اتوماتیک وظیفه انجام کنترل فرایندی را در یک مجموعه عملیاتی بر عهده دارد .
1.اندازه گیرها

قسمت اندازه گیر مقدار واقعی عنصر مورد نظر را اندازه گیری می کند.پارامترهای مختلفی در صنایع برای کنترل اندازه گیری می شود مهمترین پارامترهایی که در صنعت برای کنترل اندازه گیری می شوند عبارتند از :
1.اندازه گیری فشار measuroment of the pressure

2.اندازه گیری جریانات سیالات measuroment of the flow
3.اندازه گیری درجه حرارت measuroment of the temprature

4.اندازه گیری ارتفاع مایعات measuroment of the level
علاوه بر این پارامترهایی که در بالا ذکر شد عوامل دیگری برای اندازه گیری و کنترل وجود دارند و مهم هستند اما بعلت استفاده محدودتر از این پارامترها فقط به بیان نام آنها اکتفا می شود و در ادامه اگر فرصتی بود توضیحاتی در مورد آنها داده می شود این پارامترها عبارتند از :
اندازه گیری سرعت ـ اندازه گیری لرزش ـ آشکار سازهای دود و شعله ـ دستگاههای آنالایزر
2.کنترل کننده ها

قسمت دوم ابزار دقیق بخش کنترل می باشد در ابتدای شروع صنعت که کنترل بصورت امروزی نبود کنترل بوسیله عوامل انسانی انجام می شد سپس با پیشرفت علم سیستم کنترل اتوماتیک با بوجود آمدن ادوات نیوماتیکی (بادی) وارد مرحله جدیدی شد. بعد از مدتی با اختراع ترانزیستور استفاده از کارتهای الکترونیکی برای کنترل آغاز شد با بوجود آمدن این قطعات کنترلی استفاده از عوامل انسانی برای کنترل کمتر می شد.در ادامه پیشرفت علم کامپوترهای صنعتی با نام plc وارد صنعت شدند بوسیله این plc ها واحدها به آسانی کنترل می شدند وتغییرات نیز به آسانی در واحدها انجام می گرفت

امروزه کنترل کنندهای جدید تری بنام DCS (سیستم کنترل کننده توزیع پذیر) و کنترل کننده های فازی وظیفه کنترل را در واحدهای صنعتی بر عهده دارند.
3.محرکها (ادوات خروجی)

محرکها ادواتی هستند که سیگنال خروجی را از قسمت کنترل کننده می گیرد و متناسب با این سیگنالها عمل می کند. از عمده ادوات خروجی می توان به شیرهای کنترل و الکتروموتورها اشاره کرد. این ادوات با عملکرد خود باعث کنترل پارامترهای اندازه گیری شده در مقدار مطلوب و مورد نظر می شوند . این ادوات گستره تنوعی زیادی دارند که در بحث ادوات خروجی به توضیح در مورد آن خواهیم پرداخت.

تا این قسمت به معرفی اجمالی رشته ابزار دقیق پرداختیم و قسمتهای کاری مختلف این رشته گفته شد. از بخشهای دیگر وارد جزییات هر یک از بخشها می شویم و به توضیحات در مورد این ادوات می پردازیم.در ادامه با یک مثال به توضیح یک حلقه کنترلی برای کنترل دمای آب خروجی بویلر( دیگ بخار) توضیح داده می شود.
آشنایی کلی با مکان کارآموزی

در این مکان که شامل دستگاه ها و تجهیزات مختلف تراش و براده برداری می باشد انواع کارهای مختلفی از جمله تراش سیلندر – میل لنگ – شاتون – سر سیلندر – سوپاپ – یاتاقان و ;. پولیش قطعات انواع ماشین های سبک و سنگین – سواری – کامیون – اتوبوس – کامیونت انجام می گیرد و نیز در این مکان تجهیزات و وسائل مختلفی از جمله میل لنگ تراش – شاتون تراش – سیلندر تراش – سرسیلندر تراش – پولیش دستگاه تراش – پرس- کف سرسیلندر تراش موجود می باشد، که انواع کارهای مربوط تراش و فیکس کردن قطعات مربوط به موتور را بر عهده می گیرد و همچنین این مکان صنعتی با بهره گیری از این تجهیزات که در نوع خود بهترین هستند باعث رضایت مشتریان را فراهم می آورد.
ابزارهای برشی و نگهدارنده ابزار
برای به کار گیری مؤثر از یک ماشین تراش،ماشین کار باید معلومات کافی درباره ابزارهای برشی و تیز کدن آنها برای تراشکاری مواد مختلف داشته باشد.برای براده برداری از قطعه کار باید لبه برشی ابزار در تماس با قطعه کار در حال گردش قرار داده شود.در بسیاری موارد،از ابزارهای برشی یک لبه HSS برای براده برداری استفاده می شود.
ابزارهای برشی HSS کوچک را معمولاً در یک ابزار گیر می بندند.این گونه ابزارگیرها در مدلهای صاف،راست تراش و چپ تراش ساخته می شوند.برای تشخیص یک ابزار گیر راست تراش از چپ تراش،ابزار گیر را در دست گرفته و به نوک ابزار نگاه کنید.اگر نوک ابزار به طرف راست تمایل دارد،آن را راست تراش و اگر نوک آن به طرف چپ تمایل دارد،آن را چپ تراش می نامند.در اغلب ماشین های تراش از یک پایه ابزار گیر چند طرفه گردان برای نصب ابزار برشی استفاده می گردد.این پایه،برجک یا تارت(Turret) نیز نامیده می شود.پایه های ابزار گیر معمولاً چهار طرفه هستند و می توان حداکثر چهار ابزار برشی روی آن نصب کرد.با شل کردن اهرم گردان روی پایه می توان آن را چرخاند تا لبه برشی مورد نظر در موضع براده برداری قرار گیرد.سپس باید اهرم را مجدداً محکم نمود.
ابزارهای خشن تراش
وقتی در تراشکاری عمق براده برداری زیاد باشد و حجم براده زادی از قطعه کار برداشته شود،به این عمل خشن تراشی می گویند.در ابزارهای HSS خشن تراش،لبه برشی صاف است و نوک آن کمی گرد شده است.با این فرم لبه برشی می توان عمق براده زیادی را با سرعت پیشروی زیاد تراشکاری کرد.زاویه آزاد جانبی اندک در این ابزار سبب می شود که پشت لبه برشی بخوبی تقویت شده باشد.
واضح است که یک ابزار خشن و چپ تراش در جهت چپ به راست به خوبی براده برداری می کند.همجنین یک ابزار راست تراش خشن در جهت مخالف،یعنی راست به چپ باید به کار گرفته شود.
ابزارهای ظریف تراش
نوک یک ابزار ظریف تراش گردتر از نوک یک ابزار خشن تراش است.اگر لبه برشی این ابزار پس از سنگ زدن،با سنگ پرداخت کاری دستی پرداخت شود،سطح تراشکاری شده با این ابزار کاملاص صیقلی خواهد بود.برای ظریف تراشی با این ابزار باید عمق براده کم و سرعت پیشروی نیز کم باشد.همانند ابزارهای خشن تراش،این ابزار را نیز به صورت راست تراش و چپ تراش می توان آماده کرد.
پیشانی تراشی قطعه ای که بر روی گیره نظام بسته شده است.
یک ابزار برشی مناسب که نوک آن گردی کمی داشته باشد،برای پیشانی تراشی استفاده می گردد.ساپورت مرکب به اندازه 30 درجه به طرف راست چرخانده شده و بدنه ابزار برشی را با زاویه ای کمتر از 90 درجه نسبت به پیشانی قطعه کار تنظیم کنید.برای پیشانی تراشی،نوک ابزار باید دقیقاً در مرکز تنظیم گردد.ابزار برشی را با حرکت دادن ساپورت طولی به موضع تراشکاری جابجا کرده و ساپورت طولی را در این موضع قفل کنید.
پیشانی تراشی را می توان در هر دو جهت انجام داد.می توان نوک ابزار را در مرکز قطعه کار قرار داده و پیشروی را به طرف بیرون هدایت کرد و یا برعکس این.رایج است که ابزار را در مرکز قرار داده و پیشروی ابزار را به طرف بیرون انجام داد.اگر قطر قطعه کار بیشتر از (38 mm) “2/11 باشد،می توان از پیشروی اتوماتیک ابزار استفاده کرد.
با پیشروی ابزار پیشانی تراش از مرکز به طرف بیرون،کیفیت پرداخت سطحی خوبی به دست می آید.اگر نوک ابزار کمی بالاتر ار مرکز باشد،یک زائده کروی در مرکز قطعه کار باقی خواهد ماند.اگر نوک ابزار کمی پایین تر تنظیم شود،یک زائده استوانه ای در مرکز قطعه کار باقی می ماند.اگر زائده اضافی در پیشانی تراشی به وجود آید،باید نوک ابزار را تنظیم کرده و کار را مجدداً انجام داد.
روتراشی ساده و پله تراشی
روتراشی و پله تراشی یک قطعه که درون گیره نظام بسته شده،همانند قطعه ای که بین دو مرغک مهار شده است،انجام می شود.برای جلوگیری از خم شدن قطعه کار به هنگام روتراشی،لازم است قطعات بلند را ابتدا مته مرغک زده و سپس توسط مجموعه مرغک از طرف دیگر مهار نمود.
مخروط تراشی
قسمتی از یک قطعه کار را هنگامی مخروطی می نامند که قطر آن با یک نرخ ثابت در طول قطعه کار افزایش یا کاهش یابد.
مخروط تراشی با ساپورت مرکب
با این روش می توان هم مخروط داخلی و هم مخروط خارجی تراشید.طول مخروط تراشی در این روش محدود است،زیرا کورس حرکتی ساپورت مرکب محدود است.با توجه به اینکه صفحه مدرج زیر ساپورت مرکب بر حسب درجه مدرج شده دقت مخروط تراشی در این روش در حد درجه است و بنابراین شیب مورد نظر را باید به صورت درجه گرد کرد.یک جدول تبدیل زاویه به شیب در هر فوت ارائه شده است.
ماشین های تراش
اساسی ترین ماشین های ابزار محسوب می شود.ابزار برشی در ماشین تراش قابل کنترل است و می توان آن را در جهت طولی بر روی بستر ماشین و در جهت عرضی توسط ساپورت عرضی و یا تحت زاویه خاص به حرکت درآورد.
اندازه یک ماشین تراش
اندازه یک ماشین تراش بر اساس قطر کارگیر و طبق بستر ماشین تعیین می گردد.قطر کارگیر عبارت است از حداکثر قطر قطعه کار که می تواند بر روی بستر ماشین بچرخد.طول بستر یک ماشین تراش،به صورت کلی و از ابتدا تا انتهای آن در نظر گرفته می شود.
طول بستر یک ماشین تراش را نباید با طول کارگیر (حداکثر طول قطعه کار که بین مردمک و سه نظام قرار می گیرد) اشتباه گرفت.طول کارگیر عبارت است از طول بستر ماشین منهای طولهایی که توسط مجموعه مرغک و سه نظام اشغال می شود.
قسمت های اصلی ماشین تراش
وظیفه اصلی هر ماشین تراش،صرف نظر از میزان پیچیدگی آن،به گردش درآوردن قطعه کار در برابر لبه برشی یک ابزار می باشد.هر قطعه ای از ماشین تراش را می توان جزو یکی از مجموعه های زیر به حساب آورد:
• مجموعه محرکه ماشین ابزار،
• مجموعه نگهدارنده و گردش قطعه کار و
• مجموعه نگهدارنده،محرکه و هدایت ابزار برشی.
سیستم محرکه یک ماشین تراش
در ماشین های تراش،قدرت موتور توسط یک گیربکس یا با استفاده از تسمه به مکانیزم محرکه ماشین منتقل می شود.سرعت گردش اسپیندل به روشهای زیر قابل تغییر است:
• جا به جایی چرخ دنده ها در گیربکس.
• تنظیم پولیهای تنظیم شونده به یک وضعیت جدید.
• جا به جا کردن تسمه بر روی پولیهای مختلف.
• کنترل سرعت به صورت هیدرولیکی
مهار قطعه کار و به گردش درآوردن آن
مجموعه سه نظام،یک اسپیندل مرکزی دارد که تجهیزات نگهدارنده قطعه کار بر روی آن نصب می شوند.
پولی قابل تنظیم در این ماشین،با استفاده از اهرم کنترل سرعت در بالای ماشین و به صورت هیدرولیکی باز و بسته می شود.در بسیاری از ماشین های تراش کوچک کنترل سرعت گردش اسپیندل،به کمک پولی های قابل تنظیم کنترل می شود.
اسپیندل توسط بیرنگهای قوی یاتاقان بندی شده و از طریق تسمه یا چرخ دنده یا ترکیبی از اینها به گردش درمی آید.اسپیندل توخالی است و دهانه جلویی آن به صورت مخروط مورس سنگ زده شده است تا بتوان ابزارها و تجهیزات نگهدارنده دنباله مخروطی را در داخل آن نصب کرد.
در سیستم محرکه اسپیندل این ماشین تراش از یک گیربکس کاهنده اضافی استفاده شده است.قبل از جا به جا کردن چرخ دنده ها باید موتور ماشین خاموش گردد.
با توجه به سوراخ سرتاسری داخل اسپیندل می توان میلگردهای بلند را نیز تراشکاری کرد بدون آنکه دنباله ملگرد رها باشد و ایجاد خطر کند.همچنین از طریق این سوراخ سرتاسری می توان ابزارهای دنباله مخروطی را که درون اسپیندل قرار گرفته اند،آزاد کرد.
انتهای جلویی اسپیندل ممکن است به صورت رزوه شده و یا به صورت مخروطی کوتاه یا بلند ساخته شود تا سه نظام یا دیگر تجهیزات نگهدارنده قطعه کار را بتوان به آن متصل کرد.در ماشین های تراش مدل بندرت از اسپیندل رزوه دار استفاده می شود.تجهیزات نگهدارنده را بر روی قسمت رزوه شده اسپیندل می پیچند تا محکم شود.
اسپیندل با دنباله مخروطی کوتاه با استفاده از بادامک قفل می شود.قسمت فرو رفته پشت سه نظام که دیواره ای مخروطی دارد،بر روی دنباله مخروطی اسپیندل،بدون لقی قرار می گیرد.یک سری پین قفل کن در پشت سه نظام قرار دارد که داخل سوراخ های دنباله اسپیندل جای می گیرد.با سفت کردن بادامکهایی که پیرامون اسپیندل نصب شده اند می توان سه نظام را بر روی اسپیندل قفل نمود.
بر روی دنباله اسپیندلهای با مخروط بلند،یک خار طولی نصب شده است.این دماغه مخروطی و خار روی آن در داخل حفره پشت سه نظام که معکوس شکل آنها را دارد،بدون لقی جای می گیرد.
برای نصب کردن یک وسیله نگهدارنده قطعه کار بر روی اسپیندل خاردار(مثلاً یک سه نظام یا صفحه نظام)،باید اسپیندل را آن قدر چرخاند تا خار طولی آن در بالا قرار گیرد.سپس باید جای خار داخل سوراخ پشت سه نظام را بر روی خار طولی لغزاند تا جایی که لبه رزوه شده پشت سه نظام با حلقه رزوه شده انتهای اسپیندل ماشین درگیر شوند.در این وضعیت با چرخاندن حلقه رزوه شده میتوان سه نظام را به اسپیندل محکم کرد.
اسپیندل ماشین تراش. اسپیندل را توخالی می سازند تا بتوان قطعات طویل را بدون اینکه دنباله آن به صورت خطرناکی رها باشد،ماشین کاری کرد.برای جلوگیری کردن از حادثه و ایجاد جراحات احتمالی،لازم است اگر انتهای قطعه کار از پشت ماشین تراش بیرون زده است،به دنباله آن یک تکه پارچه بسته شود تا وجود دنباله قطعه کار برای دیگران آشکار شود.برای آزاد کردن تجهیزات با دنباله مخروطی مورس،که داخل سوراخ اسپیندل نصب شده اند می توان از یک میله بلند برای ضربه زدن استفاده کرد.
همچنین می توان قطعه کار را بین دو مسله مرغک نیز مهار کرد.درباره این تجهیزات در قسمت های مختلف همین فصل توضیح بیشتر ارائه خواهد شد.
یکی طرف از قطعه کار به مجموعه سه نظام بسته می شود.طرف دیگر قطعه کار را نیز معمولاً به مجموعه مرغک تکیه می دهند.مجموعه مرغک را می توان بر روی کشوییهای بستر ماشین تراش جا به جا کرده و برای قطعات با طولهای مختلف تنظیم کرد.
مجموعه مرغک را می توان برای نصب میله مرغک ثابت یا متحرک و یا ابزارهای سوراخکاری نظیر مته،برقو یا قلاویز استفاده کرد.مجموعه مرغک را می توان کمی در جهت عرضی جا به جا کرده و قطعات مخروطی طویل با زاویه کم را تراشکاری نمود.
مجموعه مرغک را پس از جابه جا کردن بر روی بستر ماشین تراش،می توان با سفت کردن مهره و یا اهرم قفل کن بر روی بستر محکم نمود.علاوه بر جا به جا کردن کل مجموعه مرغک،می توان میله مرغک یا مته را با چرخاندن فلکه مرغک به عقب و جلو حرکت داد.پس از قرارگیری میله مرغک در نقطه مورد نظر می توان با اهرم مربوطه آن را در جای خود قفل کرد.
نگهداشتن و هدایت کردن ابزار برشی در ماشین تراش
بستر طولی،پایه یک ماشین تراش است.اغلب قطعات و مجموعه های ماشین بر روی بستر قرار می گیرند.روی قسمت فوقانی بستر،سطوح راهنما و تکیه گاهی بستر بدقت ماشین کاری شده اند.این سطوح به صورت دو ریل موازی با هم ساخته می شوند.ریل V شکل برای ایجاد هم محوری دقیق مجموعه مرغک و سه نظام و همچنین هدایت دقیق حرکت ساپورتطولی در نظر گرفته شده است.
ساپورت طولی برای کنترل و هدایت دقیق ابزار برشی نسبت به قطعه کار مورد استفاده قرار می گیرد و از قطعات مختلف ساخته شده است.
• زین یا پایه ساپورت طولی که بر روی بستر ماشین قرار گرفته و می لغزد.
• جعبه ساپورت که در آن مکانیزم محرکه طولی و عرض ساپورتها قرار دارد.حرکت ساپورتها های طولی و عرضی به دو صورت دستی و مکانیزه امکان پذیر است.
• ساپورت عرضی،که برای حرکت عرضی ابزار برشی (حرکت به طرف اپراتور یا در جهت دور شدن از او) در راستای عمود بر بستر ماشین مورد استفاده قرار می گیرد.
• ساپورتمرکب که امکان حرکت زاویه ای ابزار برشی را فراهم می آورد.
• پایه ابزار گیر که برای نصب ابزارهای برشی به کار می رود.توان مورد نیاز برای به حرکت درآوردن مکانیزم محرکه ساپورتها از طریق مکانیزم پیشروی که در قسمت پایین مجموعه سه نظام قرار دارد،تأمین می گردد.

قبل از شروع کار باید این موارد را در نظر داشته باشیم:
• ماشین را تمیز کرده و روانکاری کنید.برای این کار از یک روانکار مناسب که سازنده ماشین آن را توصیه کرده ،استفاده کنید.
• مطمئن شوید که تمام حفاظهای ماشین در جای خود قرار گرفته و محکم شده اند.
• اسپیندل را با دست بچرخانید تا اطمینان یابید قفل نباشد.اگر گیربکس کاهنده با اسپیندل درگیر شده باشند ممکن است نتوان با دست اسپیندل را چرخاند.
• ساپورت طولی را بر روی بستر ماشین با فلکه های دستی به حرکت درآورید.در انجام این کار هیچ گیری نباید احساس شود.
• حرکت ساپورت عرضی را نیز به صورت دستی کنترل کنید.اگر لقی زیادی در گردش فلکه این ساپورت ملاحظه شد،تیغه گوه ای را تنظیم کنید تا لقی آن گرفته شود.
• تجهیزات نگهدارنده قطعه کار مناسب با کار خودتان را بر روی ماشین نصب کنید.قبل از نصب،دهانه جلویی اسپیندل را با یک برس نرم تمیز کنید.اگر دهانه اسپیندل رزوه شده است،چند قطره روغن بر روی رزوه ها بچکانید و سپس سه نظام،سفحه نظام یا دیگر تجهیزات نگهدارنده را روی آن نصب نمایید.
• مکانیزم محرکه اسپیندل را بر اساس سرعت برشی و پیشروی مورد نیاز (به عبارت بهتر دور سه نظام و سرعت پیشروی ابزار) را تنظیم نمایید.
• اگر قرار است از مجموعه مرغک نیز در تراشکاری استفاده نمائید،هم محوری آن با اسپیندل را کنترل کنید.
• ابزار برشی را بر روی پایه نگهدارنده ابزار نصب کنید.ابزار برشی را بر روی پایه حتی المصدور کوتاه ببندید تابه هنگام تراشکاری،احتمال لرزش ابزار و در نتیجه ایجاد سطح ناصاف بر روی قطعه کار،به حداقل برسد.
• قطعه کار را بر روی ماشین ببندی.در این کار دقت کنید که فاصله کافی بین قطعه کار و قسمت های مختلف ماشین وجود داشته باشد.

قبل از شروع مخروط تراشی باید دقت کرد که در نقشه قطعه کار،زاویه مخروط به صورت زاویه کلی مخروط و یا به صورت زاویه یک طرفه(زاویه شیب مخروط نسبت به محور مرکزی) اندازه گذاری شده است.تفاوت این دو روش اندازه گذاری مشخص شده است.اگر زاویه مخروط به صورت زاویه کلی داده شده باشد باید آن را بر دو تقسیم کرد تا زاویه نسبت به خط محور به دست آید.
محور طولی ماشین تراش،زاویه 00 درجه مخروط به حساب می آید.برای مخروط تراشی باید ساپورت مرکب را به اندازه زاویه یک طرفه مخروط منحرف کرده و آن را قفل کرد.معمول است که مخروطها را از طرف قطر کوچک به طرف قطر بزرگ تراشکاری می کنند.
نوک ابزار در مخروط تراشی باید دقیقاً در مرکز قطعه کار تنظیم گردد.بدنه ابزار و فرم نوک تیز باید به گونه ای انتخاب شوند که فاصله کافی بین سطوح بدنه ابزار با قطعه کار وجود داشته باشد.
برای شروع مخروط تراشی ابتدا ابزار را توسط ساپورت طولی به موضع شروع براده برداری منتقل کرده و سپس ساپورت طولی را قفل کنید تا به هنگام براده برداری جا به جا نشود.
با توجه به اینکه حرکت ساپورت مرکب به صورت اتوماتیک امکان ندارد،برای مخروط تراشی در این روش باید با استفاده از هر دو دست،یک پیشروی یکنواخت در ابزار ایجاد کرد تا کیفیت پرداخت سطحی مطلوبی به دست آید.ترجیحاً تمام طول مخروط را باید بدون توقف تراشید.پس از پایان پاس اول باید ابزار را به نقطه شروع بازگردانده و پس از تنظیم عمق براده برداری توسط فلکه ساپورت عرضی پاس بعدی را تراشکاری کرد.
هنگام تراش مخروط توسط ساپورت مرکب،می توان قطعه کار را بین دو مرغک و یا درون گیره نظام مهار کرد.برای تراش مخروطهای داخلی باید از یک ابزار داخل تراش مناسب استفاده کرد.بعضی از مخروطهای داخلی با زاویه های استاندارد را بهتر است پس از خشن تراشی به کمک برقوهای مخروطی استاندارد ظریف تراشی و تکمیل نمود.
آماده سازی ماشین تراش برای تراشیدن رزوه 60 درجه
قطعه کار برای رزوه تراشی،مانند روتراشی ساده روی ماشین قرار می گیرد.اگر قطعه کار بین دو مرغک مهار شود،لازم است مرغکها دقیقاً هم محور باشند.در غیر این صورت قطعه کار به صورت مخروطی رزوه تراشی خواهد شد.اگر این اتفاق بیفتد،قطعه کار غیر قابل استفاده خواهد بود،همچنین هنگام رزوه تراشی،قطعه کار نباید لنگ بزند.نکته مهم دیگر این است که دنباله گیره قلبی درون شیار صفحه نظام نباید لقی داشته باشد.
معمولاً در جایی از قطعه کار که رزوه ها پایان می یابد،یک شیار فاصله انداز می تراشند یا به اصطلاح گاه گیری می کنند.قطر ته شیار گاه گیری باید به اندازه قطر کوچک رزوه ها باشد.شیار گاه گیری به دو دلیل تراشیده می شوند:
• این شیار یک محل مطمئن برای توقف نوک ابزار در پایان هر پاس رزوه تراشی است .
• وجود این شیار سبب می شود که مهره پس از بسته شدن روی پیچ رزوه شده تا انتها بسته شده و سطح جانبی مهره به پله قطعه کار بچسبد.
در رزوه تراشی بدون گاه گیری،لازم است تشخیص موقعیت ابزار نسبت به قطعه کار و سرعت عمل تراشکار کاملاً دقیق و سریع باشد.به عبارت بهتر باید تراشکار،درست در لحظه اتمام هر پاس رزوه تراشی،نوک ابزار را سریعاً با چرخاندن فلکه ساپورت عرضی،به عقب بکشد.
گیربکس ماشین تراش باید بر اساس گام رزوه،بدرستی تنظیم شود.سپس لازم است نیم مهره رزوه تراشی توسط اهرم مخصوص آن بر روی جعبه ساپورت درگیر شود تا ماشین برای رزوه تراشی آماده گردد.پس از انجام این تنظیم ها،معمولاً ساپورت مرکب را 29 درجه به سمت راست (خلاف جهت گردش عقربه های ساعت) منحرف کرده و ابزار رزوه تراشی را روی آن نصب می کنند.لازم است نوک ابزار برشی در مرکز قطعه کار و بدنه ابزار با زاویه 90 درجه نسبت به محور طولی قطعه کار قرار داده شود.
این کار به کمک یک سنجه مرکز کننده انجام می شود.برای انجام این کار،سنجه را به قطعه کار تکیه داده و نوک ابزار را درون شیار سنجه قرار می دهند.در این وضعیت باید ابزار را به گونه ای تنظیم کرد که کاملاً درون شیار سنجه جای گیرد.ارتفاع ابزار را نیز می توان با استفاده از نوک مرغک تنظیم کرد تا در مرکز قطعه کار قرار گیرد.
معمولاً برای براده برداری راحت تر،ساپورت مرکب را با زاویه 29 درجه تنظیم می کنند تا بار دادن ابزار به صورت زاویه دار انجام شود.در این وضعیت،براده ها راحت تر از وضعیتی که بار دادن ابزار به صورت عمودی انجام می شود،از قطعه کار جدا می گردد.با توجه به اینکه نیم زاویه نوک ابزار 30 درجه است و با زاویه 20 درجه بار داده می شود،لبه ست راست ابزار تا حدی زائده های باقیمانده بر روی قسمت راست رزوه ها را نیز برطرف کرده و این سطح را پرداخت خواهد کرد.البته این زائده ها خیلی اندک بوده و تداخلی با براده هایی که از قست چپ رزوه برداشته می شوند،نخواهند داشت.
پس از هر پاس رزوه تراشی لازم است ابزار برشی از قطعه کار دور شود و قبل از شروع تراش پاس بعدی مجدداً در موقعیت جدید نسبت به قطعه کار قرار گیرد.برای تنظیم راحتتر در این کار می توان از یک مکانیزم مانع قابل تنظیم استفاده کرد.در شروه رزوه تراشی،توسط فلکه ساپورت عرضی ابزار را آن قدر باید جلو برد تا با سطح قطعه کار مماس شود.در این وضعیت می توان مانع قابل تنظیم را بر روی شیارهای دم چلچه ساپورت عرضی محکم کرد و پیچ روی آن را آنقدر پیچاند تا کلگی پیچ به مانع اصابت نماید.
پس از تراشیدن پاس اول رزوه تراشی،ابزار را به کمک فلکه ساپورت عرضی عقب بیاورید تا به حد کافی از قطعه کار فاصله بگیرد.پس از انتقال ابزار به ابتدای قطعه کار،مجدداً ابزار را به جلو ببرید تا پیچ تنظیم به مانع برخورد کند.در این وضعیت با چرخاندن فلکه ساپورت مرکب به اندازه (005 – 012 mm) 0.002” – 0005” به جلو،ابزار را برای تراشیدن پاس بعدی تنظیم نمایید.
فلکه مدرج رزوه تراشی،یکی از تجهیزات جانبی ماشین های تراش برای رزوه تراشی محسوب می شود و در اغلب ماشین های تراش وجود دارد.
سوراخکاری بر روی ماشین تراش
هنگامی که لازم باشد یک سوراخ بر روی یک قطعه کار تو پر تراشیده شود،معمولاً با استفاده از یک گیره نظام مناسب که بر روی اسپیندل نصب می شود،قطعه کار را مهار می کنند و مته را بر روی مجموعه مرغک می بندند.سوراخکاری روی یک ماشین تراش با پیشروی مته(که حرکت چرخشی ندارد) به داخل قطعه کار در حال گردش انجام می شود.برای سوراخکاری سوراخهای با قطر(125 mm) 1/2″ یا کمتر،معمولاً از یک مته دنباله استوانه ای معمولی که در یک سه نظام مته بر روی مجموعه مرغک بسته می شود،استفاده می کنند.سوراخهای با قطر بیش از (125 mm) 1/2″ را معمولاً با استفاده از مته های دنباله مخروطی سوراخکاری می کنند.
ابتدا باید یک گیره قلبی را به انتهای دنباله مته نصب کرد و سپس باید یک میله مرغک نصب شده روی مجموعه مرغک را به داخل سوراخ انتهای مته قرار داد و همزمان نوک مته را به قطعه کار تکیه داد.البته توجه داشته باشید که قبل از شروع سوراخکاری،قطعه کار قبلاً مته مرغک خورده باشد.